Bombardowanie Gazy nie przyniesie Izraelowi zwycięstwa

https://aljazeera.com

Wystarczy spojrzeć na amerykańskie bombardowania dywanowe Kambodży. Pierwsza rażąca różnica między bombardowaniem Kambodży a bombardowaniem Gazy polega na tym, że to pierwsze utrzymywano w tajemnicy przed Kongresem USA, narodem amerykańskim i światem, choć może to brzmieć dziwnie dzisiaj; dla Kambodżan oczywiście nie było to takie tajne. Jednakże izraelscy przywódcy przechwalają się przed światem nieustannym bombardowaniem Gazy i spotykają się z jawną zachętą i materialnym wsparciem ze strony Stanów Zjednoczonych i innych mocarstw zachodnich. Ponad pięćdziesiąt lat temu Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych przeprowadziły „Menu Operacyjne”, a następnie „Operację Wolność”, aby wykorzenić z Kambodży Vietcong, Ludową Armię Wietnamu. Koncentrował się na bombardowaniu dywanowym rozległych połaci ziemi w celu zniszczenia Szlaku Ho Chi Minha, ogromnej sieci ścieżek i tuneli używanych przez Wietnamczyków Północnych przez dżunglę łączącą Wietnam Północny z Południowym, przez Kambodżę i Laos. Bombardowanie Kambodży rozpoczęło się już w 1965 roku za rządów Johnsona; Nixon jedynie to przyspieszył. W latach 1965–1973 na kraj zrzucono 2,7 miliona ton bomb. Dla porównania, podczas całej II wojny światowej alianci zrzucili szacunkowo 2 miliony ton bomb. Tym samym Kambodża może być najbardziej zbombardowanym krajem w historii. Jednak pod względem kilometra kwadratowego i wartości termicznej mogła już stracić ten tragiczny rekord na rzecz Gazy. Należy przypomnieć Bidenowi, Blinkenowi i Netanjahu, że trwające od lat straszliwe bombardowania dywanowe Kambodży przyniosły tylko jeden przełomowy rezultat polityczny: przejęcie Kambodży przez niesławnych Czerwonych Khmerów. To, co przyniesie postulowana unicestwienie Hamasu, nie jest zatem niepoważnym pytaniem. „Wszystko, co leci, na wszystko, co się rusza” i bombardowania mające na celu „rozwalenie ich” zasiały śmierć i kratery widoczne do dziś. Przyniosło to hańbę i nędzę, ale żadnego zwycięstwa militarnego.