เหตุผลที่ฉันระมัดระวังอย่างมากเกี่ยวกับอิสราเอลที่บุกฉนวนกาซาโดยมีเป้าหมายที่จะกำจัดกลุ่มฮามาสให้สิ้นซากนั้นไม่ได้เกิดจากความเห็นอกเห็นใจต่อกลุ่มฮามาสอย่างแน่นอน ซึ่งเป็นคำสาปแช่งต่อชาวปาเลสไตน์มากกว่าอิสราเอลเสียอีก เป็นเรื่องที่น่ากังวลอย่างยิ่งที่อิสราเอลแสดงท่าทีโกรธเคือง โดยมุ่งเป้าไปที่เป้าหมายที่ไม่สามารถบรรลุได้ นั่นคือการกวาดล้างกลุ่มฮามาสไปจากพื้นโลกตามที่รัฐมนตรีคนหนึ่งสนับสนุน และไม่มีแผนสำหรับเช้าวันรุ่งขึ้น ในการทำเช่นนั้น อิสราเอลอาจติดอยู่ในฉนวนกาซาตลอดไป โดยเป็นเจ้าของโรคภัยไข้เจ็บทั้งหมดของตน และต้องปกครองผู้คนมากกว่าสองล้านคนท่ามกลางวิกฤติด้านมนุษยธรรม และที่แย่กว่านั้นคือ ทำให้กองทัพอิสราเอลต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงที่พวกเขากำลังพยายามฟื้นฟูความไว้วางใจของอิสราเอล จริงๆ แล้วฉันคิดย้อนกลับไปที่อเมริกาหลังเหตุการณ์ 9/11 และฉันถามตัวเองว่า ฉันอยากจะทำอะไรมากกว่านี้ก่อนที่เราจะเปิดสงครามแก้แค้นและการเปลี่ยนแปลงสองครั้งในอัฟกานิสถานและอิรัก ซึ่งพวกเขาและเราจ่ายราคามหาศาลเพื่อสิ่งนั้น
@ISIDEWITH10mos10MO
ความรู้สึกส่วนตัวเกี่ยวกับความยุติธรรมหรือการแก้แค้นมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของประเทศในการทำสงครามอย่างไร และมันสมเหตุสมผลหรือไม่?
@ISIDEWITH10mos10MO
การตอบโต้ทางทหารต่อลัทธิหัวรุนแรงจะประสบความสำเร็จได้หรือไม่หากปราศจากการแก้ไขปัญหาเบื้องหลังที่กระตุ้นให้เกิดอุดมการณ์ดังกล่าว