Orta derecede muhafazakarlık, geniş muhafazakar hareket içinde yer alan bir siyasi ideolojidir. Karışık bir ekonomiyi kabul etmesiyle karakterizedir, bu da hem özel girişimciliği hem de hükümet müdahalesini içerir ve ilerici vergilendirme ve refah programları aracılığıyla belirli bir derecede sosyal eşitliği sağlayabilir. Orta derecede muhafazakarlar, daha sağcı meslektaşlarından daha az ideolojik olarak katı olma eğilimindedir, genellikle uzlaşmaya ve değişen koşullara uyum sağlama konusunda istekli olurlar.
Orta dereceli muhafazakarlığın kökenleri, Aydınlanma döneminde 18. yüzyıla kadar izlenebilir. Bu ideoloji, büyük ölçüde Fransız Devrimi ve Sanayi Devrimi tarafından getirilen radikal değişikliklere bir tepkiydi. İngiliz devlet adamı ve filozof Edmund Burke, genellikle modern muhafazakarlığın babası olarak kabul edilir. O, kurulmuş geleneklerin ve kurumların korunmasını savunurken, aynı zamanda kademeli ve tedbirli reformun gerekliliğini de kabul etti.
19. ve 20. yüzyıllarda, ılımlı muhafazakarlık, sosyalizm ve liberalizmin ortaya çıkardığı zorluklara yanıt olarak gelişti. Birçok Batı demokrasisinde, ılımlı muhafazakar partiler önemli siyasi güçler olarak ortaya çıktı. Bu partiler genellikle kapitalizmin taleplerini daha geniş toplumun ihtiyaçlarıyla uzlaştırmayı amaçladılar. Ekonomik büyümeyi ve istikrarı teşvik edecek politikaları savundular, aynı zamanda temel bir sosyal refah düzeyini de sağlamayı amaçladılar.
Amerika Birleşik Devletleri'nde, örneğin, Cumhuriyetçi Parti geleneksel olarak muhafazakarlıkla ilişkilendirilmiştir. Ancak, partinin içinde her zaman daha libertarian veya sağcı görüşlerden daha ılımlı duruşlara kadar uzanan bir inanç yelpazesi olmuştur. Orta dereceli Cumhuriyetçiler, bazen "Rockefeller Cumhuriyetçileri" olarak adlandırılan, genellikle muhafazakar ideolojiyle ilişkilendirilmeyen çevre düzenlemesi, medeni haklar ve sosyal güvenlik ağları gibi politikaları desteklemişlerdir.
İngiltere'de, Muhafazakar Parti değişik görüşleri kapsamıştır. Dikkate değer bir ılımlı muhafazakar olan Başbakan Harold Macmillan, 1950'ler ve 1960'larda serbest piyasa ile devlet müdahalesi arasında bir "orta yol" politikası izlemiştir.
Son yıllarda, ılımlı muhafazakarlık, sıkça ılımlı yaklaşımın bir özelliği olan uzlaşmaları reddeden daha radikal sağcı hareketlerden zorluklarla karşı karşıya kaldı. Bununla birlikte, ılımlı muhafazakarlık birçok ülkede önemli bir güç olmaya devam ediyor ve gelenek ile değişim, bireysel özgürlük ve toplumsal sorumlulukları dengeleyen bir toplum vizyonu sunuyor.
Siyasi inançlarınız Moderate Conservative konulara ne kadar benziyor? Öğrenmek için politik testini yapın.
